Gorzka zgnilizna jabłek (Pezicula alba, Gloeosporium album, Pezicula malicorticis, Gloeosporium perennans, Glomerella cingulata, Gloeosporium fructigenum)

Biologia
Choroba ta atakuje jabłka i gruszki. Pod koniec okresu przechowywania pojawiają się małe, brunatne plamy, które powiększają się i łączą się ze sobą. Zwykle plamy te są ciemnobrunatne, a przy brzegach lekko jaśniejsze. Miąższ w obrębie plam zapada się, a skórka pozostaje gładka. Pod skórką tworzą się drobne acerwulusy z żółtobrunatnymi wyciekami konidiów. W czasie wysokiej wilgotności porażone owoce pokrywają się szarobiałym nalotem grzybni. Do infekcji owoców przez gorzką zgniliznę jabłek może dojść od końca czerwca do czasu zbioru. Rozwojowi choroby na owocach przechowywanych sprzyja niska temperatura w przechowalniach oraz chłodniach. Źródłem infekcji tego patogena są zarodniki workowe i konidialne na porażonych pędach i krótkopędach jabłoni.

Szkodliwość
Część owocu, która nie została objęta zgnilizną ma gorzki smak. Gorzka zgnilizna jabłek w miarę upływu czasu przerasta w głąb i powoduje zgniliznę całego owocu. Patogen ten powoduje bardzo duże zagrożenie w sadach intensywnie prowadzonych.

Zwalczanie
Obecnie do zwalczania gorzkiej zgnilizny jabłek zarejestrowane są następujące środki:
- Bellis 38 WG,
- Captan 80 WG,
- Switch 62,5 WG,
- Topsin M 500 SC,
- Zato 50 WG.
Przed zastosowaniem w/w preparatów należy zapoznać się z etykietą-instrukcją stosowania dołączoną do opakowania.