Na konferencji w Choceniu zachęcano sadowników do wykorzystania w ostatnich zabiegach przeciwko chorobom przechowalniczym preparatów biologicznych Polyversum i Boni Protect, jako uzupełnienie ochrony chemicznej. Użycie w sadach tego drugiego omówił przedstawiciel firmy Koppert Polska Agnieszka Wiśniewska. Jest to w 100% preparat biologiczny, zalecany w dawce  0,5 kg/ha/na każdy 1 m wysokości drzewa w 500 l wody. Wobec obaw o pozostałości w jabłkach preparatu Kaptan czy innych fungicydów zastosowanych przedzbiorczo, warto do ostatniego zabiegu  zastosować jeden z tych dwóch preparatów biologicznych –bez karencji. Boni Protect stosuje się 4-5 dni po wykonaniu opryskiwania fungicydem i zawsze po wcześniejszym, dobrym umyciu opryskiwacza (aby uniknąć oddziaływania .resztek fungicydu na grzyb Aureobasidium pullans, który jest substancją czynną preparatu). Po wykonaniu zabiegu zawiesiną zarodników, grzyby te bardzo szybko (w ciągu 2 - 3 godzin) kolonizują całą powierzchnię owoców i zapobiegają tym samym infekcji przez patogeny grzybowe, a w szczególności patogeny przyranne oraz większość  innych, które wywołują choroby przechowalnicze owoców.

Warto również wspomnieć o nowym fungicydzie, zarejestrowanym niedawno do ochrony jabłek przed chorobami przechowalniczymi. Bellis 38 WG jest tym bardziej cenny, że w minionych latach ubyło fungicydów do stosowania przedzbiorczego, a ponadto jest on z innej grupy chemicznej, niż te obecnie zarejestrowane. Bellis® 38 WG oparty jest na dwóch wzajemnie uzupełniających się substancjach aktywnych (boskalid i piraklostrobina), należących do różnych grup chemicznych. Należy go stosować w dawce 0,8 kg/ha, maksymalnie 2 razy w sezonie, przemiennie z preparatami o odmiennym mechanizmie działania. Do najważniejszych zalet preparatu należy wysoka skuteczność działania oraz selektywność w stosunku do organizmów pożytecznych. Charakteryzuje się krótkim, 7-dniowym okresem karencji. Jest to bardzo skuteczny fungicyd do stosowania zapobiegawczego i interwencyjnego przeciwko najważniejszej i najgroźniejszej chorobie przechowalniczej jabłek gorzkiej zgniliźnie owoców (w skrajnych przypadkach z powodu tej choroby zniszczeniu może ulec nawet ponad 50% owoców). Warto przypomnieć, że odmiany szczególnie wrażliwe na tę chorobę to: Golden Delicious, Gala, Elstar, Rubin, Ligol, Pinova , Szampion, Elise,  też Koksa Pomarańczowa i Fiesta, mniej podatny jest Jonagold i  Gloster (odmiana mało podatna Idared). Gorzka zgnilizna owoców doskonale rozwija się zarówno w przechowalniach, chłodniach zwykłych oraz z kontrolowaną atmosferą. Pierwsze plamki gnilne, najczęściej wokół przetchlinek, pojawiają się wtedy, gdy jabłka zaczynają osiągać w przechowalni dojrzałość konsumpcyjną (tzw. oczkowanie jabłek). Z czasem plamy te powiększają się i mogą obejmować znaczną część owocu. Objawy choroby najwcześniej ujawnią się w przechowalni oraz na dużych owocach, następnie w chłodni zwykłej, a najpóźniej w chłodni KA. Jednak kontrolowana atmosfera utrzymywana w chłodni nie ma żadnego wpływu na Pezicula spp, sprawców gorzkiej zgnilizny, a więc w KA choroba wystąpi, ale może nastąpić opóźnienie pojawienia się jej objawów – (co wynika z mniej zaawansowanego stanu dojrzałości jabłek). Uwaga na odmianę Pinova – jeśli zbiera się owoce dwufazowo, to po pierwszym zbiorze należy wykonać zabieg zabezpieczający te owoce, które zostały -  minimum 7 dni przed zbiorem. Owoców z 2-giego zbioru nie należy długo przechowywać, a raczej szybko sprzedać.



Bardzo dobrym fungicydem, pod warunkiem braku form odpornych w sadzie na beznzimidazole jest też Topsin M 500 SC. Odporności nie stwierdza się nigdy w młodych kilkuletnich sadach, w których wcześniej nie stosowano benzimidazoli. W  takich sadach Topsin powinien dobrze działać przez kilka najbliższych  lat, dopóki nie powstaną formy odporne lub dopóki nie przeniosą się one z okolicznych sadów. Do walki z  Pezicula spp przed zbiorami warto też siegnąć po Zato  - szczególnie w  sadach, w których jest odporność parcha na strobiluryny i fungicyd ten nie był wykorzystywany do walki z parchem wcześniej w sezonie.

Autorka: Barbara Błaszczyńska, KPODR