Owoce tej odmiany w opisywanym sadzie nie wykazywały ordzawień. NIezbyt liczne owoce były równomiernie rozmieszczone w koronie drzewa, ale niewielkiej średnicy. Według doradcy, kwaterę należało zasilić azotem, który wpływa na wielkość owoców: ok. 40 kg przed kwitnieniem oraz 3-krotnie po kwitnieniu – 40 kg/ha i w trakcie sezonu dwukrotnie po 20 kg/ha. Nawożenie tej odmiany i innej obficie owocującej, jak np. ‘Jonagold’, wymaga wyższych dawek azotu, nawet do 170 kg/ha.
‘Golden Delicious’ jest znany ze swej wrażliwości na niedobór magnezu, który objawia się nekrotycznymi zmianami na liściach. Zapobiedz im można, stosując siarczan magnezu regularnie co 7–10 dni w dawce 5–7 kg/ha. Należy pamiętać, że mieszanie go z nawozami wapniowymi może spowodować wytrącanie się nierozpuszczalnych soli. Wiosną można również zastosować posypowo kizeryt zawierający magnez. Objawy niedoboru uwidaczniają się gdy wzrasta temperatura, a zmniejsza je ściółkownie rzędów, które reguluje pobieranie składników pokarmowych z gleby.
Inną charakterystyczną dla tej odmiany cechą, która corocznie ma miejsce w tym sadzie, jest zrzucanie liści w czasie sezonu. Aby temu zapowiedz, należy zastosować pełny program nawożenia dolistnego bez Ethrelu, gdyż owocowanie nie było zbyt obfite, z posypowym podaniem saletry wapniowej w rzędy drzew (ok. 100 kg nawozu na hektar pasów w celu odżywienia pąków).
Ordzawienia na tej odmianie mogą pojawić się wskutek opryskiwania chlorkiem wapnia, zwłaszcza po radykalnej zmianie pogody ze słonecznej na wilgotną, a także po wiosennych spadkach temperatur. Jeśli pogoda jest stabilna można stosować chlorek bez obaw, że powstaną zmiany na skórce. Dobrze też w ochronie Golden Deliciousa’ stosować substancję czynną kaptan.