Adam Fura, dyrektor Oddziału Świętokrzyskiego Oddziału Doradztwa Rolniczego w Sandomierzu i doradca sadowniczy, poleca wszechstronny program nawożenia na czas przed kwitnieniem. Holendrzy proponują nawozy fosforowe zawierające fosfor organiczny. Doradca z regionu świętokrzyskiego także docenia ich rolę, lecz od chwili rozpoczęcia wegetacji dodatkowo poleca także inne produkty.
Jego program dostosowany do polskich warunków klimatycznych wygląda następująco:
• od pękania pąków - Asahi 1 l/ha, jest on pobierany przez korę i pąki;
• 2 dni później stosowana jest 1-procentowa saletra potasowa, której składniki działają jak pompa ssąca, trochę podobnie do giberelin (4+7). Trzeba pamiętać, aby opryskiwać wieczorem lub nocą, w żadnym razie w czasie słonecznej pogody.
• 5 dni po saletrze polecane są dopiero nawozy fosforowe, zawierające fosfor organiczny.
Z obserwacji Doradcy taki program nawożenia dolistnego jest skuteczniejszy niż oparty wyłącznie na ostatnim zaleceniu i bardziej sprawdza się u nas, ale warto zastosować przynajmniej nawozy forsforowe, bo na pozostałe jest nieco za późno.
Kilka słów przypomnienia na temat roli niektórych pierwiastków w rozwoju rośliny.Makroskładnik, jakim jest fosfor, występuje w roślinie w dwóch formach – wspomnianej wcześniej - organicznej i nieorganicznej. Odpowiadają one za różne procesy w roślinie. Pierwsza postać tego pierwiastka wpływa między innymi na podziały komórkowe, ukorzenianie się roślin, reguluje obfitość kwitnienia, uczestniczy w procesie wybarwiania się jabłek, wpływa na jędrność owoców (razem z wapniem i borem), odgrywa dużą rolę w procesie wiązania dwutlenku węgla. Fosfor nieorganiczny natomiast odpowiada za syntezę skrobi i transport węglowodanów w roślinie, jest pulą zapasową do syntezy związków organicznych. W przypadku niedoboru tego pierwiastka występują chlorozy o zabarwieniu czerwonym i purpurowym, rośliny słabo rosną, nie rozgałęziają się, rozwój generatywny i dojrzewanie nasion i owoców opóźniają się.
Pod względem zapotrzebowania na fosfor możemy wydzielić dwie grupy:
• wielkoowocowe odmiany jabłoni i grusze o dużym zapotrzebowaniu na ten pierwiastek;
• odmiany o drobniejszych owocach i mniejszym zapotrzebowaniu. {notowała BPS]
