Jabłko jabłku nierówne

W drugiej części odniesień do zagadnienia nadprodukcji chciałbym pochylić się nad, wydaje tak mi się, najważniejszym społecznie jej aspektem. Pan Robert Sas,  w swoim komentarzu:

zwrócił uwagę na bardzo istotne zagadnienie. Otóż skoro są wśród nas tacy, którzy mogą sprzedać więcej niż wyprodukowali ale także tacy, którzy produkują więcej niż są w stanie sprzedać, to dlaczego ci pierwsi nie odkupią owoców od tych drugich? Przecież tak byłoby najlogiczniej, sprawnie i korzystnie dla wszystkich, tak powinien zareagować rynek. Jednak tutaj dochodzimy do bardzo ważnego aspektu nadprodukcji. Otóż my sypiemy na przemysł jabłko deserowe ale czy to jest takie jabłko deserowe, jakiego chce rynek?

Sadownik nie ma po prostu produkować deseru, lecz ma produkować taki deser, którego chce rynek. Temat ten poruszałem wielokrotnie, z różnych stron go naświetlałem w swoich artykułach. Teraz tylko skrótowo to opiszę. Produkujemy popularną odmianę Szampion. Docelowym rynkiem dla tej odmiany jest raczej rynek krajowy. Tutaj jest ona znana, akceptowalna, jest stałym punktem marketowej oferty. Tylko, że rynek krajowy poszukuje raczej dużych owoców. Rodzimi konsumenci chcą owoców wyrośniętych, nie ma zainteresowania w malutkich jabłuszkach, ot, taka specyfika rynku. Natomiast ogrom naszych sadowników wcale a wcale nie daje przekonać się do produkowania tej odmiany w rozmiarze +75 mm. Ma ona tendencję do zawiązywania dużej liczby owoców i naprawdę trzeba włożyć sporo wysiłku aby większość jabłek osiągnęła rozmiar 75 mm. U nas panuje przekonanie, że rynek ma zaakceptować to, co sadownikowi urośnie na drzewie, co jest absurdalne. Technologicznie nie ma problemu z przerzedzeniem i produkcją Szampiona w rozmiarze +75 mm, to jest osiągalne, metody są znane. Jednak gdy wiosną 2022 pisałem o potrzebie przerzedzenia owoców (w tym expressis verbis Szampiona), to komentujący zarzucali mi propagandę na rzecz sprzedaży oprysków. Potem z tymi malutkimi owocami, ale dalej w jakości deserowej (!) zostali i wiosną 2023 narzekali na kupców, którzy to szukają nie wiadomo czego.

Tak, sadownicy wysypują jabłka deserowe na przemysł i – tym samym – doświadczają nadprodukcji ale niekoniecznie to, co produkują odzwierciedla zapotrzebowanie rynku. Dlatego też ci, którym jabłek brakuje nie mogą ich dokupić od tych, którym jabłka zalegają, bo niekoniecznie to jest to, co można sprzedać na rynku. Jest jeszcze kilka aspektów, które utrudniają przepływ owoców między uczestnikami rynku, np.: powszechność spekulacyjnego przechowywania zamiast ciągłości podaży oraz wiele innych. Jednak niechęć dostosowania swojego produktu do potrzeb rynku jest największą naszą bolączką. Dlatego sadownik, któremu idzie handel woli dokupić ziemi i posadzić swój sad zamiast kupić gotowe jabłka od sąsiada, bo wówczas wyprodukuje to co trzeba i jak trzeba, na czym da się zarobić. Natomiast ten jego sąsiad uparcie będzie robił Szampiona od 65 mm i narzekał, że nie ma zbytu na swoje jabłka.

×

×