Doradca jest przeciwnikiem sadzenia drzewek w tzw. V-kę, uważa bowiem, że odchylenie od pionu powoduje słabsze doświetlenie spodniej części drzewka, która tworzy kąt ostry z podłożem. Najlepiej byłoby nawet, jeśli to możliwe, wyprostować drzewka, aby poprawić rozkład światła w koronie. Optymalną penetrację promieni słonecznych uzyskuje się przy wysmukłych koronach z dobrze wykształconym pierwszym piętrem korony. Częstym błędem jest wycinanie nieodpowiednio rosnących pędów w dolnej partii drzewka, co powoduje reakcję zwrotną, czyli silniejszy wzrost w górnej części. Rozwiązaniem jest tzw. stół, czyli dodatkowe dwa druty na wysokości pierwszego piętra korony, do których mocuje się najniższe pędy i wygina do poziomu drutów.
Największym problemem tego sadu jest przemienność owocowania – w tym samym roku i tej samej kwaterze są drzewa ‘Ligola’, które mają bardzo dużo owoców, inne zaś nie mają ich prawie wcale. Zjawisko takie może wystąpić i u innych odmian wykazujących przemienność. W takiej sytuacji warto w pierwszej części sezonu pozostawić mniej zawiązków na drzewach, które obficie zawiązały, stosując przerzedzanie. Wyjściem z tej sytuacji jest też dobre odżywianie pąków. Należy zastosować 80 kg saletry wapniowej na pasy herbicydowe (licząc na 1 ha pasów, albo przyjmując, że stanowią połowę powierzchni sadu, czyli na 2 ha, nie czystego składnika, ale gotowego produktu). Dodatkowo należy po zbiorze wykonać opryskiwanie mocznikiem z borem i magnezem. [BPS]
