Chwasty są niepożądane w sadach i jagodnikach z wielu powodów, ale mniej znanym skutkiem ich występowania jest fakt, że mogą wytwarzać substancje toksyczne dla roślin uprawnych (allelopatia). Należą do nich miedzy innymi: perz właściwy, ostrożeń polny, powój polny, mniszek pospolity, pięciornik rozłogowy oraz niektóre chwasty  jednoroczne – szarłat szorstki, włośnica sina, komosa biała, rdest ptasi. Nie tylko konkurują o wodę i składniki pokarmowe oraz światło, ale także szkodzą drzewom i krzewom owocowy poprzez wydzielanie specyficznych substancji.
Do niszczenia chwastów trwałych, takich jak mniszek pospolity, powój polny, skrzyp polny poleca się łączne stosowanie herbicydów zawierających glifosat lub glufosynat amonowy i MCPA (Roundup 360 SL 5 l/ha + Chwastox Extra 300 SL 2,5 l/ha, Orkan 350 SL – 6-8 l/ha lub Basta 150 SL – 3-6 l/ha + Chwastox Extra 300 SL – 2,5 l/ha).
Wierzbownicę gruczołowatą, pokrzywę zwyczajną, szczaw tępolistny i kędzierzawy skutecznie ogranicza Starane 250 EC – 1,5-2 l/ha.
Wspomagaczem działania herbicydów zawierających glifosat, który kondycjonuje wodę, usprawnia pobieranie herbicydu i zatrzymywanie cieczy roboczej na chwastach jest AS 500 SL – 1-1,5 l/ha. Zastosowanie go w dawce 1 l/ha powoduje skuteczne ograniczanie bodziszka drobnego, jasnoty purpurowej, gwiazdnicy pospolitej, wiechliny rocznej.
Jesienne stosowanie glifosatu jest szczególnie skuteczne w przypadku takich chwatów jak mniszek pospolity, wierzbownica gruczołowata.
Ograniczenia w stosowaniu herbicydów zmuszają do stosowania niechemicznych metod ochrony przed chwastami. Do tego celu używa się specjalistycznych urządzeń (glebogryzarki, kultywatory, kosiarki) lub też stosuje się ściółkowanie gleby, wysiew roślin okrywowych.
Źródło: wykład doc. Jerzego Liska, Ogólnopolskie spotkanie sadowników w Grójcu, 29 stycznia 2011 r.