Miodówka gruszowa czerwonawa (Psylla pirisuga)

Biologia
Miodówka gruszowa czerwonawa jest pluskwiakiem równoskrzydłym o długości 4,5 mm o z daszkowato ułożonymi przezroczystymi skrzydłami. Latem szkodnik ten jest pomarańczowy, a po przezimowaniu brązowoczerwony. Jaja miodówki są żółte, wydłużone oraz zakończone wyrostkiem mocującym je do nakłutej przez samicę tkanki. Larwy po wylęgu są płaskie, żółte z czerwonymi oczami. Po przezimowaniu owady dorosłe miodówki gruszowej czerwonawej zasiedlają grusze na początku kwietnia. Samice składają jaja na najmłodszych liściach w szeregu wzdłuż głównego nerwu. Płodność samicy miodówki wynosi 2000 jaj. Po około 2 tygodniach wylęgają się larwy, których rozwój i żerowanie na młodych pędach oraz korze trwa zwykle około miesiąca. Larwy wydalają bardzo obficie rosę miodową i przechodzą 5 stadiów rozwojowych, a w ostatnim wracają na liście i przekształcają się w owady dorosłe, które z grusz przelatują do miejsc zimowania.

Szkodliwość
Wiosną, przed składaniem jaj miodówka gruszowa czerwonawa wysysa sok z najmłodszych liści, powodując zahamowanie ich rozwoju oraz pastorałowate wygięcia. W wyniku żerowania tego szkodnika, starsze liście ulegają pomarszczeniu. Początkowo larwy żerują na liściach, a później przenoszą się na pędy, na których tworzą bardzo liczne kolonie. Żerowanie miodówki gruszowej czerwonawej jest bardzo groźne dla młodych drzew, bo prowadzi do zahamowania przyrostów oraz zasychania najmłodszych pędów. Należy też pamiętać, że miodówki są wektorami groźnej choroby mykoplazmatycznej – zamierania gruszy.

Zwalczanie
W celu prawidłowego określenia progu szkodliwości miodówki gruszowej należy w trzeciej dekadzie kwietnia rozpocząć ocenę wielkości populacji strząsając owady z 35 gałęzi, po jednej z drzewa na płachtę entomologiczną. Próg szkodliwości dla miodówki gruszowej wynosi 2 osobniki dorosłe na młodych nasadzeniach. W połowie kwietnia / połowie maja na drzewach trzeba zawiesić 3 żółte tabliczki lepowe. Wówczas próg zagrożenia wynosi więcej niż 3 osobniki na tabliczce w ciągu 15 dni. W połowie maja wskazane jest przejrzenie pędów na 100 losowo wybranych drzewach i wówczas  próg szkodliwości wynosi 10% opanowanych pędów przez larwy w młodych nasadzeniach drzew.
Obecnie do zwalczania miodówki gruszowej zarejestrowane są następujące preparaty:
- Acaramik 018 EC,
- Actara 25 WG,
- Bulldock 025 EC,
- Clayton Abtin EC,
- Dimilin 480,
- Jetstac 100 EC,
- Karate Zeon 050 CS,
- Kung-Fu 050 CS,
- Mandinka 18 EC,
- Movento 100 SC,
- Pro-Mektyna 018 EC,
- Rimon 100 EC.
W celu ograniczenia występowania miodówki gruszowej można także zastosować preparat Antopak 200 z drapieżnym pluskwiakiem Antocoris nemoralis w dawce 1000-1500 sztuk/ha. Należy wprowadzać co 3-4 lata połowę dawki przed kwitnieniem, a drugą część po zabiegach chemicznych. W jednej butelce Antopak 200 znajduje się 200 sztuk dorosłych owadów Antocoris nemoralis.
Przed zastosowaniem w/w środków należy szczegółowo zapoznać się z etykietą-instrukcją stosowania dołączoną do opakowania.
 

Powiązane artykuły

X