Murarki już się wygryzają

Justyna Dobrosz 06 kwiecień 2017

W momencie, kiedy zakwitną pierwsze rośliny, musimy wystawić przygotowane ule, w których osiedlą się murarki. Możemy również zakupić kokony tych pszczół i wyłożyć obok przygotowanych siedlisk, nie później niż na 2 tygodnie przed kwitnieniem. Aby w zadowalającym stopniu zapylić hektar sadu jabłoniowego potrzeba 550 – 600 samic murarki, hektar sadu wiśniowego 3100 samic.

Za lokum mogą posłużyć murarkom wiązki z ciętej trzciny lub specjalne plastry ze sztucznego materiału. Pierwsze rozwiązanie nie wymaga nakładów finansowych, ale zajmuje dużo czasu i jeśli chcielibyśmy na zimę oodzielić kokony zdrowe od tych porażonych przez patogeny, będziemy musieli znacznie się natrudzic, a trzcina nie będzie nadawala się już do ponownego użytku.

Jeżeli zdecydujemy się zapewnić murarce bezpieczne lokum w naszym sadzie, a tym samym zapewnić drzewom doskonałe zapylenie, powinniśmy pamiętać o kilku bardzo ważnych zasadach. Chociaż małe znaczenie ma wysokość umiejscowionego przez nas „ula”, ponieważ może być to zarówno 1 m nad ziemią, jak i wysokość trzeciego piętra, przy wybieraniu stanowiska stawiajmy raczej na naszą wygodę. Bezwzględnie powinniśmy natomiast zwrócić uwagę na wystawę wlotu do gniazda. Murarki bardzo lubią słońce, dlatego otwory wylotowe powinny być skierowane na południe, ewentualnie na południowy-wschód bądź na południowy-zachód. Kierunki odchylne od strony południowej są gorsze ze względu na możliwość zalewania gniazd przez zacinające deszcze. Ważne, aby zabezpieczyć również wejście, chociażby siatką tak, aby dzięcioły, sikorki czy drapieżniki (chociażby kuny) nie mogły dostać się do larw.

Loty murarki trwają od początku kwietnia do końca czerwca. Najpierw z gniazd wycinają się samce (z jaj niezapłodnionych, złożonych na końcu przez samice w sezonie poprzednim). Za kilka dni dołączają do nich samice i następuje cykl godowy. Po zapłodnieniu samice przystępują do budowy gniazda, zbioru pyłku oraz składania jaja. Samce żyją jedyne trzy tygodnie, a samice ze względu na swoją rolę przy budowie gniazd i składaniu jaj – od 7 do 8. Kilka dni po zamknięciu komórek, wylęgają się larwy żywiące się zgromadzonym przez matki pyłkiem. Do września ulegają natomiast przepoczwarzeniu. Zimę spędzają w kokonach w formie dorosłej (imaginalnej). Te z nich, które przetrwają zimę, wiosną powtarzają cykl rozwojowy swoich rodziców.

Czytaj więcej: Murarka ogrodowa w sadzie