Przegląd plantacji truskawek – od listopada do dziś

Wczesna wiosna to idealny czas, aby sprawdzić stan plantacji truskawki pod kątem przyszłej produktywności. Pomoże to zaplanować ochronę i intensywność nawożenia. Jakie zabiegi ochrony należy wykonać na początku sezonu? Na jakie choroby zwrócić uwagę?

Kondycja roślin i problemy z jakimi borykamy się w chwili obecnej, to wynik tego co do tej pory działo się na plantacjach. Jeśli jesienią wystąpiły jakieś choroby, a ich zarodniki przetrwały i obecne są cały czas na roślinach, to niestety właśnie one będą teraz dla nas największym problemem. Drugim ważnym aspektem jest obserwacja i monitorowanie niedoborów mikroskładników pokarmowych, które w tym okresie są niezbędne, a wszelkie braki należy uzupełnić.

LISTOPAD 2019

W listopadzie ciepła i deszczowa aura sprzyjała powstawaniu plamistości na liściach truskawki.

BIAŁA PLAMISTOŚĆ LIŚCI TRUSKAWKI

Jest to choroba szczególnie szybko rozprzestrzeniająca się po zbiorze owoców. Grzyb zimuje w postaci pseudosklerot na martwych liściach truskawki. Wiosną powstają w nich zarodniki konidialne i dokonują infekcji pierwotnej na młodych liściach. Rozwijająca się w tkance miękiszowej liści grzybnia patogena tworzy zarodniki konidialne, które wydostają się przez aparaty szparkowe na zewnątrz. Roznoszone przez krople wody dokonują infekcji wtórnej na innych roślinach na plantacji. Częste opady deszczu sprzyjają takim infekcjom. W okresie wegetacji grzybnia wytwarza zazwyczaj 3-4 pokoleń na zarodników konidialnych.

Biała plamistość liści truskawki może powodować znaczne straty w plonach. Na silnie porażonych roślinach owoce nie osiągają wielkości handlowej. Porażane są głównie młode i rozwinięte liście. Okres inkubacji choroby trwa od 2-3 tygodni. Występowanie tego patogenu zależy od podatności odmiany, przebiegu pogody oraz wielkości źródła infekcji. Zwykle starsze plantacje są silniej porażone niż jednoroczne.

CZERWONA PLAMISTOŚĆ LIŚCI TRUSKAWKI

Na silnie porażonych liściach plamy mogą się zlewać i tworzą się duże czerwonobrunatne nekrozy z szarym środkiem, co jest czasem mylone z objawami białej plamistości liści truskawki. Charakterystycznym jednak objawem jest szybkie żółknięcie, czerwienienie oraz zamieranie porażonych liści. W miejscu plam pojawiają się ciemne, drobne i spłaszczone wzniesienia – acerwulusy.
Czerwona plamistość liści truskawki może porażać także działki kielicha, ogonki liściowe, szypułki owoców, co powoduje zamieranie liści, całych kwiatostanów oraz działek kielicha.
Patogen ten również zimuje w postaci grzybni na porażonych liściach. Zarodniki konidialne rozprzestrzeniają się z kroplami deszczu tak jak w przypadku białej plamistości.
Chorobie sprzyja temperatura 20-25°C oraz wilgotne lata. Patogen ten jest bardziej szkodliwy od białej plamistości liści truskawki, gdyż powoduje silne uszkodzenia liści, zahamowanie ich wzrostu, a czasem nawet masowe zamieranie jeszcze przed zbiorem owoców, co wpływa na zmniejszenie plonów oraz pogorszenie jakości owoców.

GRUDZIEŃ 2019

SZARA PLEŚŃ

Patogen tak jak w dwóch poprzednich przypadkach zimuje na martwych częściach roślinnych. Jego rozwojowi sprzyjają opady deszczu lub utrzymująca się w obrębie roślin wysoka wilgotność względna powyżej 90% oraz temperatura w granicach 15˚ C. W warunkach dużego zagęszczenia roślin choroba pojawia się na ogonkach liściowych. Atakuje wszystkie nadziemne organy roślin, jednak najgroźniejsza jest dla kwiatów i owoców. Na porażonych kwiatach albo pojawi się zgorzel i odpadną albo przeżyją, a wykształcone z nich owoce mogą ulec suchej zgniliźnie.

Wyjątkowo ciepła jesień spowodowała, że plantacje mimo zabiegu cięcia liści po zbiorach miały warunki do wzrostu. Korony zagęściły się, a w ich środku rozwijała się szara pleśń.

LUTY 2020

W lutym nadal możemy zaobserwować duże skupiska zarodników szarej pleśni, które tylko czekają na sprzyjające warunki do dalszego rozwoju choroby.

Ponadto na plantacjach, szczególnie tych przykrytych agrowłókniną, pojawiają się pierwsze objawy niedoboru azotu. Brak ochłodzenia i kilka dodatkowych stopni na plusie, które zapewniła włóknina spowodowały, że wegetacja cały czas trwała, a roślina pobierała pokarm.

MARZEC 2020

Pamiętajmy też, że w poprzednim sezonie  na wielu plantacjach po zbiorach występował w bardzo dużym nasileniu mączniak prawdziwy truskawki. Dziś jeszcze można znaleźć liście z charakterystycznym łódkowatym wygięciem będącym skutkiem jesiennej infekcji.

MĄCZNIAK PRAWDZIWY TRUSKAWKI

Patogen ten również zimuje w postaci grzybni na zainfekowanych liściach. Wiosną w sprzyjających warunkach na zimującej grzybni wytwarzają się trzonki konidialne na których produkowane są zarodniki konidialne, a konidia stanowią główne źródło infekcji młodych, rozwijających się liści. Najczęściej pierwsze oznaki choroby pojawiają się w połowie maja jednak przy wczesnej i ciepłej wiośnie mogą pojawić się wcześniej. Do rozprzestrzeniania się  zarodników grzyba potrzebna jest sucha i ciepła pogoda z  temperaturą od 15-27 ˚ C, natomiast aby doszło do infekcji wysoka wilgotność w obrębie rośliny.

NIEDOBORY SKŁADNIKÓW POKARMOWYCH

W marcu widzimy jak szybko rośliny startują ze wzrostem i pogłębia się ich zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Widoczne są pierwsze objawy niedoboru azotu, potasu i magnezu.

NAWOZY NA POCZĄTEK SEZONU

Polecamy zastosować preparaty siarkowo-miedziowe (np. Rame Zolfo Cu17 S27), które można połączyć z fungicydami działającymi w obecnych temperaturach. Miedź i siarka mają właściwości grzybobójcze i działają kontaktowo.

Substancje wspomagające regenerację roślin i ich wzmocnienie, a także uzupełnienie brakujących składników:

ALGAREN TWIN zawierający azot i węgiel organiczny, a także substancje wspomagające wzrost wydłużeniowy komórek który zastosowany wczesną wiosną wpłynie na rozbudowę systemu korzeniowego.
MAGIC P STAR z azotem, wysoką koncentracją fosforu , magnezem, żelazem i cynkiem zapewniający energie do wzrostu i regeneracji. 
NUTRIGREEN nawóz organiczny na bazie aminokwasów, który oprócz stymulacji rośliny do wzrostu posiada działanie antystresowe. 
VIT-ORG na bazie aminokwasów rewelacyjnie sprawdzający się w fertygacji dostarcza azotu, potasu i węgla organicznego.

Źródło: Green Eco Poland