Dokarmianie wapniem obowiązkowo już przed kwitnieniem!
Przez wiele lat uważano, że wapń, poza nawożeniem doglebowym powinien być aplikowany dolistnie dopiero w późniejszych fazach rozwoju owoców. Z perspektywy danych doświadczalnych, jakie zgromadzono w ostatnich latach, widać jednak dobitnie, że wcześniejsze dokarmienie Ca2+ przynosi wymierne efekty nie tylko w postaci poprawienia zapylenia i zapłodnienia, ale także prawidłowego rozwoju, jakości i trwałości owoców. Jak już było to podnoszone kilkakrotnie, niezwykle ważna jest forma w jakiej podajemy ten makroelement. Najszybciej i najefektywniej przyswajalny jest z całą pewnością ten skompleksowany aminokwasami. To co prawda najdroższa opcja, ale dająca pewność, że niemal 100% wapnia dotrze do komórek. Nieco mniej wydajne formy to pierwiastek skompleksowany lignosulfonianem (LSA) oraz mrówczanem. Zdania co do ich skuteczności, co widać i słychać nawet w dzisiejszym odcinku, są podzielone, niemniej zgodzić należy się, że te formy są korzystniejsze w późniejszych etapach wegetacji i rozwoju już owoców. Nowym rozwiązaniem jest zastosowanie wapnia w połączeniu z mikroorganizmami. Z doświadczeń prowadzonych przez naszych austriackich partnerów wynika, że wytwarzany przez bakterie kwas mlekowy bardzo chętnie wchodzi w reakcje z Ca2+ przekształcając go do postaci mleczanu wapnia. W tej postaci jest bardzo wydajnie pobierany przez komórki roślinne. Jest to bardzo skuteczna metoda przekształcania wapnia z postaci nieorganicznej do organicznej, która przez komórkę roślinną jest preferowana. Co do terminu aplikacji, zdania ponownie są podzielone, ale zawsze należy pamiętać o wrażliwości mikroorganizmów na abiotyczne czynniki środowiska. Nie stosujemy mikrobów, gdy jest za zimno! i gdy jest zbyt sucho! i przenigdy w pełnym słońcu!!! zabiegi wykonane w takich warunkach nie przyniosą żadnego skutku. Najlepiej wykonać go późnym popołudnie, przy dość dużej wilgotności powietrza, temp. 10-22°C. Warto pomyśleć o takim układzie, bo poza niestosowaną dotychczas aktywną formą podawania wapnia (przy udziale mikroorganizmów), te ostatnie ograniczać będą w dużym stopniu presje różnego rodzajów patogenów bakteryjnych, grzybowych czy wirusowych.
