Sprzedam Idareda: 60 groszy

Muszę się z Państwem podzielić sensacyjną wiadomością. Otóż dowiedziałem się dziś rano, że jedna z grup zarejestrowana w województwie mazowieckim a posiadająca zakład produkcyjny w województwie łódzkim, kupuje od sadowników jabłka odmiany Idared, w karton, w cenie 60 groszy! Grupa nie narzeka na problemy ze skompletowaniem zamówienia, bo ktoś to im w tej cenie robi. Nie są to potentaci, raczej paletowcy. Na tej samej grupie jabłko przemysłowe skupują w cenie 0,52 zł/kg. No i teraz pytanie do tych geniuszy biznesu, którzy szykują te jabłka: ile na tym zarobiliście?!

Średnio ze skrzyni odrzućmy 10% odsortu, przy 4 osobach sortujących trzeba dwa dni robocze na wysortowanie tira jabłek, koszt robocizny przyjmujemy na 13 zł/h. Mamy więc 4 x 2 x 8 x 13 = 832 zł kosztu pracy. Gdybyście wysypali 22 tony jabłek na przemysł, to byście mieli 11400 zł, gdy sprzedacie je po 60 groszy w karton, to będziecie mieli 20 000 x 0,6 zł, czyli 12 000 i 2 tony przemysły po 0,52 zł, czyli 1040 zł, łącznie 13040 minus koszty robocizny, czyli 12208 zł a gdzie jeszcze prąd od bączka czy ładowanie wózka!? Zarobicie na tym 800 złotych więcej, na całym tirze jabłek zarobicie 800 złotych i to pod warunkiem, że faktycznie będzie tylko 10% odsortu, bo jeśli więcej, to nawet tyle Wam nie wyjdzie. Nie rozumiecie jak bardzo się upodlacie zgadzając się na takie propozycje? Machnijcie ręką na te 800 zł, wysypcie to na przemysł i nie dajcie im zarobić. Niech pójdzie w świat, niech handlarze przekażą klientom, że trzeba podnieść stawki, bo w takich pieniądzach to się jabłek w Polsce nie kupi. Świat zewnętrzny może zapłacić więcej, ale po co, skoro i tak, nawet przy śmiesznych pieniądzach, te jabłka z Polski płyną? 60 groszy to dostaniesz za Idareda na obierkę, za wagę w skrzyni, bez koloru, z parchem, bez robocizny, rwanego od 65 mm a nie za owoc deserowy, zrywany od 70 mm, w którym ktoś będzie jeszcze próbował się doszukiwać jakości. Jak w tej branży ma być normalnie, skoro połowa z nas da się upodlić za jakieś grosze? To musi zbankrutować, to wszystko musi się rozlecieć i ta połowa musi nie mieć za co opryskać sadu w następnym sezonie. Im musi zabraknąć najpierw na opryski, potem na paliwo do ciągnika, potem na ludzi do zrywania, choć i tak mam wątpliwości czy nie będą taczkami tych jabłek na skup dowozić. Im musi zabraknąć na wszystko, mszyce mają zeżreć każdy listek na ich drzewach i dopiero będzie normalnie.

W wiejskiej epopei "Chłopi" jest taki fragment jak Boryna liczy zyski i koszty z pracy w lesie, jest fragment o jego targach z innym chłopem o procenty od pożyczki, mówimy tu o opowieści o XIX-wiecznym rolniku. Dziś mamy XXI wiek, ludzie na księżyc latają, Elon Musk kalkuje koszty wyprawy na Marsa, a w sadownictwie co niektórzy nie potrafią policzyć opłacalności transakcji! Sadownictwo to jednak branża specjalnej troski.