Skrzyp polny w sadzie – porady na uciążliwy chwast

Skrzyp polny to bardzo uciążliwy chwast, którego niełatwo pozbyć się z sadu. Jest rośliną wieloletnią, posiada silnie rozbudowaną łodygę podziemną (kłącze), w której gromadzi zapas substancji odżywczych. Zniszczenie części nadziemnej nie jest dla skrzypu żadną szkodą, ponieważ wypuszcza nowe pędy z części znajdującej się pod ziemią.  Z kolei pocięcie na kawałki podczas zabiegów mechanicznych podziemnego kłącza dodatkowo sprzyja ekspansji chwastu – z powstałych w ten sposób fragmentów podziemnej łodygi wyrosną nowe rośliny.

Kiedyś przyjmowano, że skrzyp rozwija się wyłącznie na glebach zakwaszonych (uznano go za roślinę wskaźnikową), a sposobem na jego wyparcie z danego stanowiska będzie podniesienie pH gleby. Obserwacje z ostatnich lat świadczą jednak o tym, że chwast bardzo szybko przystosował się do mniej kwasowego odczynu gleby i pojawiły się populacje, które mogą występować również na podłożu zasadowym. Nie zmienia to faktu, że wapnowanie nadal pozostaje podstawowym zabiegiem ograniczającym występowanie skrzypu polnego.

Pokrój części nadziemnej skrzypu nie sprzyja również jego likwidacji chemicznej. Chwast charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na opryski - na ułożonych choinkowato łuskowatych liściach wysyconych krzemionką w bardzo małym stopniu zatrzymuje się ciecz robocza.

Bezzasadne jest stosowanie herbicydów parzących, gdyż nawet w przypadku zasuszenia części nadziemnej, podziemne kłącze wypuści nowe pędy. Opryskiwać należy preparatami o działaniu systemicznym, które wchłoną się do pokrytych nimi tkanek i przemieszczając się w roślinie, uśmiercą podziemne kłącze.

Opryski samym glifosatem nie są wystarczające. Znacznie lepiej do likwidacji skrzypu polnego sprawdzają się mieszanki glifosatu z MCPA (np. Agrosar + Chwastox). Najlepiej zastosować rozpylanie drobnokropliste oraz opryskiwać rośliny suche – ułatwi to pokrycie pędów cieczą użytkową. Warto jednak przygotować się do tego, że w przypadku kompensacji skrzypu pojedynczy zabieg nie będzie wystarczający.

*Zdjęcie anonimowego autora znalezione na forum internetowym. Bardzo dobrze obrazuje problem kompensacji skrzypu w sadzie - rzędy drzew zostały praktycznie w 100% zdominowane przez jeden ekspansywny gatunek. Prawdopodobnie wilgotne i zakwaszone podłoże oraz jednostronne stosowanie substancji czynnych stworzyły idealne warunki do tak bujnego rozwoju chwastu.