Jem polskie jabłka, a Ty?

Bywają w życiu takie zdarzenia o których trudno zapomnieć i o których często się, zwłaszcza w podeszłym wieku, rozmyśla... I ja miałem kiedyś w podstawówce takie zdarzenie , z jabłkiem w roli głównej... Bo matka, oprócz drugiego śniadania zawsze wkładała mi do tornistra jabłko... I zdarzyło się raz, że na dużej przerwie podszedł do mnie Edzio, syn repatriantów ze Wschodu i zaproponował wymianę...On da mi swój scyzoryk a ja dam mu moje jabłko... Scyzoryk, skarb w rękach wiejskiego chłopaka, za jabłko... Tak wielkie musiało być pragnienie zjedzenia zimą jabłka u tego biednego chłopca...Do wymiany doszło a ja uznałem transakcję za korzystną z mojego punktu widzenia, tym bardziej że w domu tych jabłek miałem pełną piwnicę...I dziś kiedy o tym czasem rozmyślam jest mi smutno, bo myślę że wtedy to ja mogłem temu Edziowi dać tych jabłek całą torbę...I myślę, że warto może czasem powiedzieć swoim wnukom lub dzieciom, że jabłko to skarb, którego dziś jakże często i niesłusznie nie doceniamy...