Wina sortowni?

Wysłuchałem ostatnio dość przykrej historii i chciałbym się z Państwem podzielić swoimi przemyśleniami na ten temat.

Otóż pewien sadownik opowiedział mi o swoich perturbacjach ze sprzedażą Red Deliciousa do jednej z firm handlowych. Firma miała sama sobie wysortować owoce, ustalono ceny za poszczególne kalibry i kryteria sortowania. Jabłka były przechowywane w chłodni bez kontroli atmosfery oraz nietraktowane 1-MCP. Przedstawiciele nabywcy kilkukrotnie oglądali owoce przed zakupem, kontrola była dość skrupulatna, na szerokiej próbie skrzyń, badali parametry jakościowe. Po ustaleniu warunków transakcji nabywca odebrał je od sadownika. Po dwóch dniach jednak kontaktuje się z nim ponownie z informacją, że wycofuje się z zakupu, bo na owocach pojawia się oparzelizna powierzchniowa. Dostawca pojechał, obejrzał, potwierdził wystąpienie "czekolady" i tu zaczął się problem. Sadownik wini sortownię, że oparzelizna jest wynikiem wadliwych warunków transportu owoców. Oczywiście wszyscy wiemy, że "łańcuch chłodniczy" nie jest realizowany przez sortownie. W zasadzie już po wyjęciu owoców w chłodni nie mają one większej szansy na kontakt z zimnym powietrzem, no może gdy w komorze spedycyjnej czekają na załadunek do klienta. Agregaty chłodnicze nie są uruchamiane przez kierowców, gdy wiozą owoce od sadownika do firmy, potem rzadko trafiają one do chłodni, raczej czekają gdzieś na pakowniach czy korytarzach na sortowanie, które to ma nastąpić "za chwilę", choć często ta chwila trwa kilka dni. Dostawca tych niefortunnych owoców jest przekonany, że to te fakty przerwania reżimu temperaturowego spowodowały wystąpienie "czekolady", czuje się poszkodowany przez tę firmę. Na koniec historii dodam, że nie jest to pojedynczy sadownik, lecz opowieści o oparzeliźnie słyszę już kolejny raz, kolejny sezon. Teraz podzielę się swoimi przemyśleniami na ten temat.

Osobiście uważam, że – w tym wypadku – sortownia nie jest winna. Jakkolwiek między bajki należy włożyć zapewniania wszystkich sortowni o zapewnianiu "łańcucha chłodniczego" na każdy etapie logistyki, to jednak temperatura jest tylko czynnikiem katalizującym objawy oparzelizny. Źródłem problemu jest sytuacja w sadzie przed zbiorem, w jego trakcie i tuż po. Grupa Red Deliciousa jest dość podatna na to zjawisko, podobnie jak na inne choroby fizjologiczne determinowane przez niedobory wapnia. Czynnikiem sprzyjającym jej wystąpieniu było również długie przetrzymywanie owoców w chłodni NA oraz nieużycie 1-MCP. Do tego nie wiemy jak wyznaczono termin zbioru tych jabłek oraz jak przebiegała pogoda tuż przed zbiorami a także proces schładzania owoców już po ich zwiezieniu z sadu. Dziwi mnie bardzo, że w ogóle kupcy z sortowni podjęli się zakupu owoców tej odmiany, z taką historią przechowywania. Jeśli to, co mówi producent, jest prawdą i kilkukrotnie oglądali te jabłka, to przecież mogli wziąć próbki, umieścić w podwyższonej temperaturze i obserwować wystąpienie oparzelizny. Słabo to świadczy o tej firmie i ludziach tam pracujących. Jednak dalej twierdzę, że ich niekompetencja nie może stanowić przyczyny do obarczenia ich odpowiedzialnością za wystąpienie choroby. Bardzo mi przykro, że kogoś dotknęła taka sytuacja i stracił naprawdę dobre pieniądze. Red Delicious jest jedną z najbardziej dochodowych odmian na naszym marnym rynku, więc tym większa strata sadownika, gdyby to był byle Jonagored, to by tak nie bolało. Dlatego rozumiem emocje producenta i próbę szukania winy u innych, lecz nie mogę się przychylić do postawienia pod pręgieżem sortowni. Na temat tej historii usłyszałem też bardzo ciekawy wniosek ogólny, nie mój, lecz w pełni podzielam zdanie jego autora: produkcja jabłek musi się profesjonalizować, takie błędy producentów wynikają z niewiedzy i amatorstwa, nie wszyscy przejdą przez tę barierę profesjonalizacji.