Więcej propagandy!

Z przerażeniem przeczytałem komentarze pod moim ostatnim artykułem. Mam bardzo przeciętne zdanie o polskich sadownikach, ale naprawdę wolałbym się w tym nie utwierdzać aż tak bardzo. Po dekadzie kryzysu, wywołanego rosyjskim embargiem, miałem wrażenie, że zaczniemy uczciwie rozmawiać o branży. Tymczasem najpopularniejszym komentarzem pod moim tekstem był ten:

"Takie pisanie nie jest na rękę sadownikom bardziej firmą handlowym więc zastanów się człowieku czy to jest portal e-sadownictwo czy e-handlarzyna." [pisownia oryginalna]

Najwięcej polubień i jeszcze kilka głosów poparcia. Ręce same się załamują nad takimi wypowiedziami. Naprawdę chcecie Państwo sami siebie oszukiwać i opowiadać sobie, jak to jest dobrze i że idzie ku lepszemu?

Nasz portal jest malutki, bo malutka jest nasza branża. Moje pisanie nie zmieni rynku, nasze media nie mają mocy sprawczej, by kształtować rzeczywistość rynkową. Mogę sobie pisać dowolne rzeczy o sytuacji podażowej, ale Biedronka cenę zakupu ustali na podstawie ofert, jakie do niej spłyną, a nie na podstawie doniesień medialnych o poziomie zbiorów.

To, że czytają nas wiernie pracownicy sieci i przetwórni, doskonale wiemy, ale naprawdę nie jesteśmy w stanie zmienić ich percepcji rynku, nawet najlepszą propagandą. Jeśli ktoś tak myśli, to świadczy to o jego dużej naiwności. Przerażające jest to, że właśnie tak myśli aż tak duża liczba osób. To tylko dowód na to, jak niewiele rozumiemy, jako producenci, z otaczającego nas świata.

To kolejny przykład na to, że czeka nas coś na kształt wędrówki Mojżesza z Żydami przez pustynię. Oni musieli 40 lat krążyć po Synaju nie dlatego, że szli tak daleko (bo w rzeczywistości szli całkiem blisko), lecz po to, by wymarło całe pokolenie uformowane w egipskiej niewoli, wraz z ukształtowanym tam poglądem na rzeczywistość, mentalnością i zachowaniami. Do Ziemi Obiecanej wszedł zupełnie nowy naród - inni ludzie, niepamiętający Egiptu. Nie da się zbudować nowej rzeczywistości ze starymi mapami mentalnymi w głowach.

Wiem, że tego Państwo nie lubicie, ale zapraszam Was do przeniesienia się za Ocean, gdzie z gigantycznymi zbiorami mierzą się właśnie Amerykanie. W sierpniu mieli konferencję przedsezonową (nota bene, nam też by się taka przydała). Już wówczas wiedzieli, że zbiorą za dużo jabłek i że będzie trudno je sprzedać. Na wiosnę 2026 roku spodziewają się masowych wycinek sadów, ponieważ przewidują brak możliwości pokrycia kosztów agrotechniki (cięcie, nawożenie, ochrona) z obecnych zbiorów.

Już wtedy mówiono, że na drzewach trzeba zostawić aż 12% owoców, aby ustabilizować rynek. Oczywiście to mało realne, bo nikt dobrowolnie tego nie zrobi. Stąd spodziewają się załamania cen i braku pieniędzy u sadowników. Oni o tym rozmawiają od sierpnia, mówią sobie prosto z mostu, ile mają, czego za dużo, ile stracą, komu i dlaczego zabraknie na nowy rok.

A Wy chcecie sobie słodzić i zaklinać rzeczywistość?! Po co? Dla lepszego samopoczucia? To jest biznes, a nie świąteczny obiadek rodzinny. Właśnie dlatego, że szczerze, choć może boleśnie, mówią sobie, jakie mają problemy, są w stanie jakoś sobie z nimi radzić.

Rewolucja Honeycrispa była właśnie wynikiem takiego uczciwego spojrzenia, choć może przykrego, na własne sady tamtejszych sadowników. Założę się, że wszyscy, którzy kliknęli „lubię to” pod powyższym komentarzem, nie mają nawet pojęcia, czym była Rewolucja Honeycrispa w USA i jak zmieniła oblicze tamtejszego sadownictwa.

Nie mam problemu, by dyskutować i spierać się na argumenty, ale gdy czytam, że nie należy pisać o problemach, lecz wręcz zaklinać rzeczywistość i twierdzić, że jest świetnie, że towaru mało i cena musi wzrosnąć, zadaję sobie pytanie: kto uwierzy w taką propagandę? Zakupowiec z Biedronki, na którego skrzynkę codziennie spływa kilkadziesiąt ofert sprzedaży, jedna niższa od drugiej, czy sadownicy, których granice poznania kończą się na siatce własnego ogrodu?