Nawożenie dolistne grusz
Początek sezonu zaczynamy nawozem zawierającym miedź. Następnie w fazie mysiego ucha – 3–5 kg/ha mocznika, na zielony pąk – cynk, różowy pąk – kilkakrotnie mocznik, bor, magnez (siarczan magnezu – 5 kg). W kwitnienie zmniejszamy dawkę mocznika, gdyż kwiaty są bardzo wrażliwe na ten nawóz, dodajemy mangan i magnez. Po kwitnieniu opryskujemy siarczanem magnezu z borem oraz mocznikiem, a później manganem z cynkiem.

Gdy podczas kwitnienia mamy złe warunki pogodowe, nawozimy co 3 dni, aby poprawić zawiązanie lub przyczynić się do zachowania pąków na drzewie. Jeśli pogoda sprzyja zapyleniu, wystarczy jeden zabieg na tydzień.

Nawożenie dolistne jabłoni
Nie ma zasadniczo dużych różnic w przypadku nawożenia jabłoni i grusz. Zaczynamy w fazie mysiego ucha mocznikiem 3–5 kg/ha, potem podajemy go w mieszaninie z cynkiem, w czasie różowego pąka także mocznik, a do ostatniego zabiegu przed kwitnieniem dołączamy siarczan magnezu (5 kg). Jeśli stosujemy Dithane, nie musimy nawozić cynkiem, bo w preparacie tym jest go wystarczająco dużo.

Żelazo
W kwietniu i maju należy zapewnić właściwe odżywienie żelazem. Pełni on ważną rolę w budowie chlorofilu. Przy braku tego pierwiastka liście gruszy mogą wybarwiać się na czerwony kolor, a na jabłoniach żółkną. Owoce z niedoborem żelaza będą gorzej się przechowywać i łatwiej psuć.
Nawozy zawierające ten składnik można podać belką herbicydową w dawce 5-10 kg/ha. W niektórych sadach w Holandii trzeba dostarczać 50 kg/ha  żelaza, a i tak dalej są problemy z jego niedoborem.

Najlepiej aplikować roztwór wodny podczas opadów, albo przez system nawadniający, gdyż światło słoneczne powoduje straty pierwiastka. Preparaty zawierające żelazo różnią się łatwością rozpuszczania.

Źródło: wykład Dirka van Heesa. ZZO Warka, FruitAkademia