Biologia
Jest to najgroźniejsza i najczęściej występująca choroba na brzoskwiniach. Patogen ten poraża młode liście. Na początku części blaszki liściowej grubieją oraz robią się pofałdowane i zdeformowane. Tkanka porażonych liści żółknie i przebarwia się na karminowo. Na porażonych liściach pojawia się delikatny białoszary nalot. Pod koniec czerwca większość porażonych liści obumiera i opada z drzew. Defoliacji drzew brzoskwini sprzyjają długie okresy suszy. Kędzierzawość liści brzoskwini może także porażać pędy i kwiaty, które zamierają i opadają. Z kolei na porażonych owocach widoczne są drobne rany oraz przebarwienia żółtokarminowe. Zimują zarodniki workowe oraz tworzące się z nich konidia na powierzchni łusek i kory pędów. Do infekcji pierwotnych dochodzi wiosną, w fazie nabrzmiewania pąków. Chorobie tej sprzyja wilgotna pogoda oraz wysoka temperatura. W pełni okresu wegetacji nie dochodzi do zakażeń wtórnych. Razem z obumierającymi liśćmi zamiera grzybnia patogena rozwijająca się tylko w żywej tkance.
Szkodliwość
Silnie porażone drzewa brzoskwini przez kędzierzawość są osłabione i gorzej plonują w następnym roku.
Zwalczanie
W celu ograniczenia występowania kędzierzawości liści brzoskwini należy wycinać i niszczyć pędy z porażonymi liśćmi. Obecnie do zwalczania tego patogena dopuszczone są następujące preparaty:
- Carpene 65 WP,
- Cuproflow 375 SC,
- Miedzian 50 WP,
- Miedzian Extra 350 SC,
- Pomarsol Forte 80 WG,
- Syllit 65 WP,
- Thiram Granuflo 80 WG.
Przed ich zastosowaniem należy zapoznać się z etykietą-instrukcją stosowania dołączoną do opakowania.
